Strona główna » Newsy » Kultura pisania blogów

Kultura pisania blogów

2005-09-05

Kultura pisania blogów

Kiedy otwieramy słownik na literze „B” i szukamy słowa „blog”, często natrafiamy na lukę i nie znajdujemy interesujących nas informacji. A jednak słowem tym posługuje się cała rzesza ludzi, szczególnie młodych. Nie koniec na tym, bardzo sprawnie funkcjonuje czasownik „blogować”, który doskonale odmienia się przez wszystkie kategorie gramatyczne właściwe dla tej części mowy.

Czym jest blog? Jest to wirtualna forma pamiętnika, który mogą pisać wszyscy. Od standardowego różni się tym, że jest dostępny dla każdego, kto wejdzie na odpowiednią stronę internetową.

W Polsce, podobnie jak w innych krajach, powstaje coraz więcej takich dzienników. Ponieważ jest to zjawisko dość nowe - pierwsze blogi pojawiły się około roku 1997 - nie wszędzie wykształciła się odpowiednia kultura korzystania z nich. Zdarza się, że upubliczniane są blogi bardzo obraźliwe i uderzające bezpośrednio w osoby, które sobie tego nie życzą. W niektórych krajach, jak na przykład we Francji, problem ten rozstrzygany jest już przez Rząd i ministerstwa.

Francuskie blogi pod ostrzałem

We Francji trwa walka uczniów i nauczycieli. Dotyczy właśnie internetowych pamiętników. Sprawa stała się na tyle poważna, że zainteresowały się nią władze. Chodzi głównie o to, że uczniowie, publikując swoją pamiętnikarską twórczość w Internecie, czyli w przestrzeni publicznej dostępnej dla wszystkich, nie liczą się z podstawowymi zasadami kultury i dobrego smaku. Piszą rzeczy uwłaczające godności szkół i nauczycieli.

W skrajnych przypadkach uczniowie są wykluczani ze szkół za obelgi i oszczerstwa pod adresem placówek oświatowych. Jednak nauczyciele wciąż żalą się na naruszanie dobrego wizerunku szkół. Ministerstwo Edukacji zareagowało natychmiast na ich skargi.

Stanowisko ministra edukacji narodowej

W marcu przedstawiciel francuskiego Ministerstwa Edukacji odpowiedzialny za wykorzystywanie zasobów internetowych, Benoît Sillard, wygłosił komunikat dla Francuskiej Agencji Prasowej: Rząd nie zamierza zakazać pisania blogów, lecz pragnie wpoić uczniom podstawowe reguły tworzenia i publikowania ich. Należało się tym zająć, nawet jeśli dane mówią, że w 99% przypadków problemy rozwiązywane są wewnętrznie przez szkoły. Prowadzone są na ten temat dyskusje nauczycieli z uczniami, mają one wyczulić młodych ludzi na ryzyko związane z publikowaniem bezmyślnych i obraźliwych blogów.

Na polecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej, specjalnie powołana delegacja do spraw wykorzystywania Internetu wystosowała list do rektorów uczelni wyższych, w którym zwraca uwagę na ten problem i wskazuje metody postępowania na wypadek jakichś nieprzyjemnych incydentów.

Blogi uczniów

Ponad połowa gimnazjalistów i licealistów pisze blogi lub pisała je w przeszłości. Co 3 sekundy w Internecie pojawia się nowy e-pamiętnik. Daje to liczbę 35000 dziennie! Jednakże dopiero w roku 2003 ten piśmienniczy fenomen rozprzestrzenił się na aż tak szeroką skalę. We Francji istnieje specjalny portal Skyblog (jeden z wielu) pomagający w kreowaniu i pisaniu blogów. Znajduje się tam 2.3 mln publikacji.

Najliczniejszą grupę wszystkich blogów stanowią właśnie te uczniowskie. Zajmują one w Internecie osobny dział, który nazwano „blogosferą”. Można tam bez większych znajomości technicznych stworzyć własny dziennik.

Młodzi ludzie, aby odizolować swój świat i ochronić go przed ingerencją dorosłych, posługują się specjalnym, sobie tylko znanym szyfrem. Kod językowy młodzieży rozwija się dzięki ciągłym zmianom i uaktualnieniom na stronach blogosfery, wszyscy stali uczestnicy bez problemu przyswajają sobie nowe słówka-hybrydy. Dorosły, który nie ma na co dzień styczności z tym światem, wchodząc na czyjś blog, często nie będzie w stanie zrozumieć, o co tam chodzi.

Blogi nauczycieli

Są mniej liczne niż te młodzieżowe, lecz bardzo interesujące. Nierzadko skupiają kilkunastu autorów, prezentują np. doświadczenia nauczycieli w nauczaniu jęz. francuskiego w Hiszpanii. Nauczyciele przedstawiają głównie swoje dokonania i proponują innym nowe rozwiązania problemów, czerpiąc obopólne korzyści z czytania swoich blogów.

Środek integracyjny

Wspomnijmy jeszcze o pracy Anne Claire-Orban, która między styczniem a marcem 2005 roku przeprowadziła ankietę pt. „Ja bloguję, ty blogujesz, my blogujemy”. Według autorki nie ma jednej blogosfery. Te młodzieżowe różnią się od tych dla dorosłych. Pierwsze mają na celu głównie rozrywkę i stworzenie wspólnoty, drugie z kolei chcą pełnić funkcję informacyjną. Dorośli, w odróżnieniu od młodych, nie szukają łatwych znajomości w Internecie. Blogi stały się dla uczniów nie tylko środkiem wyrazu, lecz przede wszystkim środkiem integracji i tworzenia specyficznej kultury.

Wolność blogowania i swoboda z tym związana, możliwość istnienia poza światem dorosłych jest dla młodych ludzi wielką pokusą i atrakcją. I nikt nikomu tego nie zabrania, każdy ma prawo założyć swój internetowy pamiętnik, oczywiście z poszanowaniem drugiego człowieka, bez używania obraźliwych słów.

Na podstawie artykułów:
Les blogs sous le feu de l`actualité na stronie www.educnet.education.fr
oraz Anne Claire-Orban, Je blogue, tu blogues, nous bloguons na stronie www.clemi.org

Opracował: Ernest Kacperski