Strona główna » Newsy » Nauka bez granic

Nauka bez granic

2005-07-12

Nauka bez granic

Coraz więcej młodych Polaków wybiera się na studia za granicę. Taka nauka wydaje się być bardziej przydatna od studiów w kraju, ponieważ oprócz wiedzy można zdobyć - równie cenne - życiowe doświadczenie.

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej studia za granicą stały się dużo prostsze. Nasz kraj już w 1999 r. podpisał tzw. deklarację bolońską, czyli porozumienie europejskich ministrów edukacji w sprawie współpracy systemów szkolnictwa wyższego, ale jednak dopiero akcesja Polski w maju 2004 r. rzeczywiście otworzyła polskim studentom drzwi do większości europejskich uczelni.

Młodzi ludzie, którzy mają zamiar wyjechać na zagraniczne studia, często są przerażeni ilością koniecznych do załatwienia przed wyjazdem spraw. Okazuje się jednak, że nie taki diabeł straszny, a nauka na obcej uczelni może być prosta i przyjemna. Aby jednak tak się stało, warto poznać odpowiedzi na kilka pytań.

Jak dostać się na europejską uczelnię?

W większości państw UE kandydaci na studia przyjmowani są przede wszystkim na podstawie świadectwa ukończenia szkoły średniej. Znaczy to, że zarówno stara i nowa matura uprawniają do składania aplikacji na wszystkie europejskie uczelnie. Oczywiście, świadectwo maturalne powinno być w języku kraju, w którym chce się studiować - uczelnie często wymagają tłumaczenia tłumacza przysięgłego, choć nie jest to reguła. Niektóre wydziały przeprowadzają dodatkową rekrutację, najczęściej jest to sprawdzian ze znajomości języka danego państwa. Posiadanie odpowiednich certyfikatów z pewnością ułatwi dostanie się na wymarzony kierunek studiów.

Dobrym startem do nauki w obcym kraju jest wcześniejszy kurs w zagranicznej szkole językowej. Można w ten sposób nie tylko oszlifować język, w jakim będziemy później studiować, ale też spotkać ludzi w podobnej do naszej sytuacji. Razem na pewno będzie raźniej poznawać nowe miejsce naszego pobytu oraz szturmować kolejne wydziałowe sekretariaty.

Wymagania uczelni, status szkoły i poziom nauczania znacznie różnią się między sobą. Dlatego warto uważnie przyglądać się ofertom uczelni, sprawdzać, jak długo istnieje czy umożliwia uzyskanie tytułu magistra (ang. master), a także czy szkoła jest polecana przez znanych naukowców.

Ile kosztują studia za granicą?

Studia za granicą, choć tańsze niż kilka lat temu, jednak nadal należą do kosztownych przedsięwzięć. Zagraniczne uczelnie, nawet te państwowe, są zazwyczaj płatne. Za darmo można studiować w Austrii, Szwecji, we Francji czy w Hiszpanii. Trzeba się jednak liczyć z tym, że najczęściej należy zapłacić wpisowe lub składki semestralne. Dodatkowo dochodzą wyższe niż w Polsce koszty mieszkania, wyżywienia i przejazdów. Nie oznacza to jednak, że tylko bogaci studenci mogą sobie pozwolić na naukę w innym kraju. O stypendia można ubiegać się w ambasadach lub rodzimych instytucjach kulturalnych i oświatowych. Fundacje, w których można ubiegać się o pomoc materialną w czasie studiów, łatwo znaleźć w Internecie. Na przykład na stronie internetowej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika znajduje się obszerny zbiór adresów instytucji, które przydzielają zagraniczne stypendia studenckie i doktoranckie: http://www.umk.pl/wspolpraca/stypendia/studenci/.

Przed złożeniem odpowiednich podań na wybrany przez siebie wydział warto przyjrzeć się nie tylko wymogom uczelni, ale też temu, co możemy dostać w zamian. Miejsca w akademikach, dofinansowania do obiadów w wydziałowych stołówkach, zapomogi są przyznawane studentom, pochodzącym z krajów Unii Europejskiej, według takich samych zasad.

Uczelnie często oferują możliwość odrobienia czesnego, pomagają też znaleźć zatrudnienie np. na terenie campusu. Studenci mogą pracować w uniwersyteckiej stołówce, bibliotece albo w punktach ksero. Choć wysokość zarobków nie pokryje całości kosztów studiów za granicą, to z pewnością pomoże przetrwać pierwsze, najcięższe miesiące pobytu.

Jak studiować?

System studiowania w Unii Europejskiej jest podobny do polskiego. Studia są dwustopniowe - aby uzyskać tytuł odpowiadający naszemu magistrowi, najpierw trzeba zaliczyć trzyletnie studia zakończone uzyskaniem odpowiednika naszego licencjata tzw. Bachelor. W zależności od wybranego kierunku przyznawane są następujące tytuły: BA - Bachelor of Arts, BSc - Bachelor of Science, LLB - Bachelor of Law.

Po zakończeniu pierwszego etapu studiów można rozpocząć studia uzupełniające. Zwykle studiuje się dziedzinę, z której uzyskało się pierwszy stopień, choć nie ma takiego obowiązku. Studia Master's, stanowiące odpowiednik polskich studiów magisterskich, trwają około półtora roku i kończą się napisaniem pracy naukowej.

Większość europejskich uczelni przyjęła tę samą, punktową metodę zaliczania kolejnych lat studiów. Europejski System Transferu Punktów (ang. ECTS) powstał, aby uprościć porównywanie kolejnych etapów studiów w różnych krajach. Dzięki identycznej w całej Europie technice zaliczania studenci mogą przenosić na inne uczelnie bez straty semestru czy roku.

Gdzie szukać dodatkowych wiadomości?

Informacje na temat studiów za granicą najlepiej zebrać jeszcze przed wyjazdem. Dzięki temu unikniemy przykrych niespodzianek: braku noclegu, zamkniętego na głucho akademika albo urlopu dziekana.

Przydatny okaże się Internet. Na międzynarodowych forach internetowych można znaleźć informacje na temat zasad studiowania, a nawet słabostek poszczególnych wykładowców! Każda dobra uczelnia prowadzi własną stronę internetową, na której znajdują się wiadomości o historii i osiągnięciach uczelni oraz, co najważniejsze, informacje o wymaganiach uczelni i formularze zgłoszeniowe. Chociaż co roku powstają nowe uczelnie, skupiające niekiedy wielu znakomitych uczonych, to jednak te, o ustalonej renomie, nadal cieszą się zaufaniem studentów z całego świata. Wizyta na stronach najsłynniejszych europejskich uczelni pomoże w uzyskaniu istotnych informacji:

http://www.ucl.ac.uk/ University College London (Wielka Brytania),

http://www.ox.ac.uk/ University of Oxford (Wielka Brytania),

http://www.fu-berlin.de/ Freie Universität (Niemcy),

http://www.hu-berlin.de/ Humboldt Universität zu Berlin (Niemcy),

http://www.sorbonne.fr Sorbona (Francja),

http://www.eur.nl/ Uniwersytet Erazma (Holandia).

Autor: Sylwia Niemczyk