Strona główna » Newsy » Pan żubr we własnej osobie...

Pan żubr we własnej osobie...

2006-09-26

Pan żubr we własnej osobie...

Białowieża to przede wszystkim piękny rezerwat przyrody, gdzie królują dostojne żubry. Swobodnie przechadzające się po moczarach, budzą szacunek i postrach. Jednak myli się ten, kto myśli, że to jedyna atrakcja tej dzikiej puszczy.

Na przełomie 1919 i 1920 roku w dawnym pałacu carskim rozpoczęto przygotowania ekspozycji muzealnej, która została udostępniona dla turystów w połowie lat dwudziestych. Od tego momentu datuje się powstanie Muzeum Przyrodniczego w Białowieży.

Dzisiaj, dzięki uzyskanym środkom finansowym, muzeum dysponuje nowym, dostosowanym do wymagań ekspozycyjnych budynkiem z salami wystawowymi o łącznej powierzchni 1500 m kw., salą wystaw czasowych o powierzchni około 180 m kw. oraz nowocześnie wyposażoną salą konferencyjną na 176 osób.

Nowoczesne, multimedialne prezentacje i bardzo bliski kontakt ze światem przyrody pozostawiają niezapomniane wrażenie na zwiedzających.

Po przekroczeniu szklanych drzwi wkraczamy do nowego świata, o którym będzie opowiadać przewodnik. Otacza nas półmrok, który pozwala lepiej skupić się na tym, co zaraz zobaczymy.

Po kilku słowach wstępu wchodzimy głębiej i nagle... zapalają się światła i widzimy stado żubrów, które żeruje o wczesnym świcie. Przewodnik opowiada o zagładzie, pracach nad ocaleniem tego gatunku i powrocie żubrów do natury.

Powoli przechodzimy dalej, a tam, przy migoczącym ognisku król Aleksander Jagiellończyk przygotowuje się do polowania. Nie jest sam, bo w razie szarży rannego, rozjuszonego żubra, chronić go będzie osocznik.

Przewodnik rozpoczyna opowieść o różnych typach lasu, jakie w Puszczy Białowieskiej można spotkać. Poznajemy niezwykłość i bogactwo życia podziemnego lasu: konstrukcję gniazda mrówek, różnice w systemach korzeniowych różnych gatunków drzew, zwyczaje borsuków. Zwiedzanie tej części muzeum kończy multimedialny pokaz o sezonowych zmianach zachodzących w przyrodzie wraz z kolejnymi porami roku.

Po wejściu schodami na górę wkraczamy do krainy, w której to my jesteśmy mali, a ogromnymi stworzeniami są owady. Dzięki ich stukrotnemu powiększeniu możemy zobaczyć całe piękno tych stworzeń oraz dowiedzieć się o ich roli w naturze. Chwilę później rozbrzmiewa ryk jelenia na rykowisku.

Następnie obserwujemy polowanie wilków na jelenia, widzimy jak dwa osobniki rzucają mu się do szyi. Znacznie spokojniejszy przebieg ma polowanie rysia, a my widzimy matkę, która przyprowadziła swojego potomka do ofiary.

Dzięki kolejnej prezentacji multimedialnej możemy przekonać się, jakie są różnice w ilości owadów żyjących na drzewach za ich życia i po śmierci, kiedy to zaczynają „drugie życie”.

Opuszczając ekspozycję, możemy zobaczyć symboliczny zaczątek przyszłego potężnego lasu – trzyletnią siewkę sosny.

Serdecznie zapraszamy do odbycia tej fascynującej podróży. Jest to znakomita lekcja biologii, której nigdy nie zastąpią zajęcia w szkolnych murach.

Zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej muzeum. Kliknij TUTAJ.

Muzealne żubry