Strona główna » Newsy » Pesymistyczny skamandryta

Pesymistyczny skamandryta

2007-06-13

Pesymistyczny skamandryta

13 czerwca 1899 r. urodził się Jan Lechoń (właśc. Leszek Serafinowicz, 1899-1956).

Najbardziej znany jest ze swojej działalności w grupie poetyckiej „Skamander". Był również publicystą i dyplomatą, współtwórcą kabaretu Pod Picadorem, współredaktorem pisma artystycznego „Pro Arte et Studio", a także redaktorem tygodnika satyrycznego „Cyrulik Warszawski".

Jako poeta zasłynął z wierszy przesiąkniętych tradycją romantyczną, zebranych w tomie „Karmazynowy poemat" (1920). Później coraz częściej podejmował pesymistyczną refleksję wokół problemów samotności, tragizmu życia i śmierci („Srebrne i czarne", 1924).

Po wybuchu drugiej wojny światowej wyjechał z Paryża, gdzie pracował jako attaché kulturalny ambasady polskiej. Na emigracji w Stanach Zjednoczonych w jego utworach zaczęła dominować nostalgia i refleksja nad dziejami Polski.

Lechoń zmarł śmiercią samobójczą w Nowym Jorku. Zostawił po sobie dziennik pisany w latach 1949-1956.

[Pytasz, co w moim życiu...]

Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzecz główną,
Powiem ci: śmierć i miłość - obydwie zarówno.
Jednej oczu się czarnych, drugiej - modrych boję.
Te dwie są me miłości i dwie śmierci moje.

Przez niebo rozgwieżdżone, wpośród nocy czarnej,
To one pędzą wicher międzyplanetarny,
Ten wicher, co dął w ziemię, aż ludzkość wydała,
Na wieczny smutek duszy, wieczną rozkosz ciała.

Na żarnach dni się miele, dno życia się wierci,
By prawdy się najgłębszej dokopać istnienia -
I jedno wiemy tylko. I nic się nie zmienia.
Śmierć chroni od miłości, a miłość od śmierci.

Przeczytaj więcej o skamandrytach w artykule na stronie języka polskiego. Kliknij TUTAJ.