Strona główna » Newsy » Rok Języka Polskiego – wystawa literacka

Rok Języka Polskiego – wystawa literacka

2006-05-24

Rok Języka Polskiego – wystawa literacka

W ramach obchodów Roku Języka Polskiego możemy od wczoraj w Senacie RP oglądać wystawę pt. „Nobilitacje - Sienkiewicz, Reymont, Miłosz, Szymborska”.

Prezentowana ekspozycja jest adaptacją wystawy zorganizowanej w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Przedstawia sylwetki polskich pisarzy, których dokonania uhonorowano literacką Nagrodą Nobla. Henryk Sienkiewicz, Władysław Reymont, Czesław Miłosz i Wisława Szymborska to twórcy, dla których język polski stanowił wyjątkową wartość.

Wystawa zawiera m.in. portrety noblistów, różne dokumenty, ciekawsze wydania ich dzieł, a także fragmenty prozy i wierszy.

Otwarcie wystawy "Nobilitacje" w gmachu Senatu jest ważnym elementem obchodów Roku Języka Polskiego. Senat szóstej kadencji, uznając, że język jest podstawowym składnikiem tożsamości Polaków i dobrem kultury narodowej, w uchwale z 22 grudnia 2005 roku ogłosił rok 2006 Rokiem Języka Polskiego.

Wystawę „Nobilitacje” w warszawskim Muzeum Literatury sprowokowała szczególna koncentracja rocznic: setna rocznica wręczenia Nagrody Nobla Henrykowi Sienkiewiczowi (1905), 80 lat od uhonorowania tą nagrodą Władysława Reymonta (1924), ćwierć wieku od nagrodzenia Czesława Miłosza (1980), dziesięcioletni „staż” noblistki Wisławy Szymborskiej (1996).

Nagrody Nobla przyznawane są od 1901 roku. Fundator zawarł w swoim testamencie dyspozycje dotyczące kryteriów przyznawania nagród w dziedzinie literatury. Napisał m.in., aby nagradzani byli autorzy dzieł „wyróżniających się w kategoriach duchowych”, dodając przy tym: „Jest moim wyraźnym życzeniem, aby przy przyznawaniu nagród nie brano w żaden sposób pod uwagę narodowości kandydatów, tak aby nagrodę otrzymał najbardziej zasługujący, czy jest Skandynawem, czy nie”.

Przedstawienie czterech twórczych osobowości stwarza perspektywę do ukazania postaw wobec roli jednostki i narodu oraz zmieniającego się rozumienia funkcji literatury na przestrzeni ostatniego stulecia. Wystawa ukazuje polskich noblistów na tle innych laureatów.

Otwartą wczoraj wystawę będzie można oglądać w Senacie do końca czerwca.

Prezentujemy wiersz Wisławy Szymborskiej „Muzeum”.

Są talerze, ale nie ma apetytu.
Są obrączki, ale nie ma wzajemności
od co najmniej trzystu lat.

Jest wachlarz - gdzie rumieńce?
Są miecze - gdzie gniew?
I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie.

Z braku wieczności zgromadzono
dziesięć tysięcy starych rzeczy.
Omszały woźny drzemie słodko
zwiesiwszy wąsy nad gablotką.

Metale, glina, piórko ptasie
cichutko tryumfują w czasie.
Chichocze tylko szpilka po śmieszce z Egiptu.

Korona przeczekała głowę.
Przegrała dłoń do rękawicy.
Zwyciężył prawy but nad nogą.

Co do mnie, żyję, proszę wierzyć.
Mój wyścig z suknią nadal trwa.
A jaki ona upór ma!
A jak by ona chciała przeżyć!

Wisława Szymborska, Muzeum [w:] Poezje i poematy, Kraków 1989.

Źródło: http://www.muzeumliteratury.pl
http://www.senat.gov.pl