Strona główna » Newsy » Smacznego pączka!

Smacznego pączka!

2008-01-31

Smacznego pączka!

Możliwe, że pączkami zajadał się już Neron. Czy słodki deser zawdzięczamy buddyjskiemu mnichowi, czy raczej austriackiej gospodyni? Dziś święto pączka. W tłusty czwartek Polacy zjedzą ich 100 milionów.

Kto jest na diecie, ten ma problem. Nie ma dziś w Polsce cukierni, w której nie pyszniłyby się stosy pączków, kaloryczny specjał króluje też w zwykłych sklepach i na ulicznych straganach. W tłusty czwartek statystyczny Polak zjada 2,5 pączka, choć z pewnością nie zabraknie śmiałków próbujących pobić rekord kraju i zjeść ich naraz 12. Pulchne drożdżowe ciastka upowszechniły się u nas do tego stopnia, że gotowi jesteśmy sobie przypisywać ich wynalezienie. W rzeczywistości nie ma zgody co do jego pochodzenia.

Według niektórych źródeł te okrągłe ciastka serwowane bywały już w Rzymie i raczono się nimi podczas słynnych starożytnych uczt. Historycy nie mówią jednak, kto pierwszy wpadł na pomysł wypiekania pączków, ale tu naprzeciw wychodzą nam legendy.

Jedna z nich głosi, że pączka mamy dzięki buddyjskiemu mnichowi, który miał za zadanie wędrować po świecie, póki nie znajdzie nieznanego, niezwykłego specjału. Trafił na niego w... Indiach. Były to niezwykle słodkie, brązowe kulki ciasta.

Jednak łakomy mnich nie mógł przecież zawędrować ze swym smakołykiem z odległych Indii do Europy. Na naszym kontynencie Holendrzy twierdzą, że to oni wymyślili słodkie ciasto drożdżowe smażone na oleju.

Jest też w historii pączka dość znaczący epizod Polski. Palce maczał w nim podobno sam Jan III Sobieski i jego wojsko. W 1683 roku nasz dzielny król przeganiał spod Wiednia Turków. A że głodny Polak to zły Polak, dzielnych żołnierzy i obrońców miasta trzeba było szybko nakarmić. Jedna z wiedeńskich gospodyń zaczęła więc smażyć w tłuszczu kawałki drożdżowego ciasta, które następnie oblewała lukrem, by nie wysychały. Odsiecz wiedeńska, jak wiadomo, się powiodła, a zwycięzcy prócz licznych łupów, które do dziś można podziwiać w polskich muzeach, przywieźli do kraju przepis na pączki.

Tyle legend, przejdźmy więc do kulinarnych faktów. Pierwsze pączki wcale nie były słodkie. Piekło się je z chlebowego ciasta i nadziewało nie dżemem, lecz słoniną. - We Włoszech pączkami nazywano każdą potrawę drożdżową z nadzieniem smażoną na tłuszczu, do dziś są tam pączki z pomidorami - wyjaśnia prof. Andrzej Blikle, właściciel słynnej warszawskiej cukierni. - Skąd wzięły się w Polsce? Nie wiem, ale dla mnie najważniejsze, by były smaczne.

Już w XVIII w. na Polskich stołach królowały pączki podobne do dzisiejszych: - Jędrzej Kitowicz za panowania Augusta III pisał, że polskie pączki mogą spokojnie konkurować z wiedeńskimi, bo są tak pulchne i lekkie, że z talerza mógłby je zdmuchnąć wiatr. Wspomina też, że dawniej były tak ciężkie, że można było nimi podbić oko - mówi Eleonora Strumińska, historyk.

Wiatr z pewnością nie zdmuchnął upieczonego kilka lat temu w USA największego pączka świata, który ważył ponad 2 tony. Nie muszą się go też obawiać najbardziej zagorzali amatorzy lukrowanych specjałów, którzy już od kilku dni zmagają się w zawodach jedzenia pączków na ilość i czas. Kilka dni temu konkurs rozegrano w Poznaniu, dziś będą się zmagać miłośnicy słodyczy z Ostrołęki. Ważący 50 g pączek to ponad 200 kalorii. By je spalić, trzeba biegać przez 20 minut albo wybrać się na godzinny spacer.

AUTOR: Marcelina Szumer

emetro