Strona główna » Newsy » Życie na Marsie?

Życie na Marsie?

2007-12-12

Życie na Marsie?

Łazik Spirit znalazł na marsie idealnie miejsce do rozwoju życia - poinformowali naukowcy. Jak to się często zdarza do odkrycia doszło przez czysty przypadek.

Buszując w kraterze Gusiewa od trzech i pół roku, Spirit okulał na jedno z sześciu kółek. Zamiast się kręcić, jak państwo z NASA przykazali, zablokowało się ono i ryło w ziemi, a raczej w Marsie. W maju dziwaczny biały ślad 20-cm szerokości zostawiany przez Spirita zainteresował Steve'a Squyresa z Uniwersytetu Cornella w USA, odpowiedzialnego za analizę danych pochodzących z instrumentów naukowych łazika. Badania wykonane pokładowym spektrometrem pokazały, że biała substancja to prawie czysta krzemionka. - Mamy jedno z największych odkryć dokonanych na Marsie - chwalili się ludzie z NASA podczas ostatniego spotkania Amerykańskiego Związku Geofizycznego.

Kiedyś było idealnie

Na Ziemi krzemionka, czyli ditlenek krzemu, występuje powszechnie pod postacią piasku. Zazwyczaj zawiera sporą domieszkę zanieczyszczeń. Kiedy jednak wchodzicie latem do morza i brodzicie stopami w mięciutkim piaseczku, to brodzicie w prawie czystej krzemionce. No dobrze, ale co z tego?

Ano to, że ten związek chemiczny powstaje w procesie utleniania krzemu, zawsze w obecności wody. Squyres uważa, że w grę wchodzą dwa scenariusze. Albo krzemionka powstała w źródle gorącej wody, która kiedyś kotłowała się w tym miejscu, albo w tak zwanej fumaroli. Fumarole to bogate chemicznie kominy, które na Ziemi często towarzyszą wulkanom, "puszczając gazy", np. zakwaszoną parę wodną. I tu dochodzimy do sedna tego przypadkowego odkrycia.

- Gorące źródła czy fumarole, obojętnie - cieszy się Steve Squyres. - Tak czy inaczej mamy do czynienia z miejscem, w którym kiedyś panowały idealne warunki do narodzin i przetrwania życia.

Na Ziemi takie warunki ukochały sobie mikroskopijne istoty zamieszkujące najbardziej ekstremalne miejsca, np. kominy hydrotermalne na dnach oceanów.

No i znowu - "na Ziemi". A co ma ona do Marsa? Dlaczego nie potrafimy oderwać się od ograniczeń narzucanych przez naszą planetę i uparcie szukamy w kosmosie życia takiego jak nasze?

Jak przyroda życie lepiła

Kiedy zadałem to pytanie prof. Aleksandrowi Wolszczanowi, słynnemu polskiemu astronomowi, odkrywcy pierwszego pozaziemskiego układu planetarnego, ten rozłożył ręce. - To prawda, że jesteśmy do bólu ziemscy. Ale jak możemy postępować inaczej? Szukamy tego, co znamy - tłumaczył. - Nie mamy innego punktu odniesienia.

Oznacza to, że życia kompletnie różnego od tego z Ziemi moglibyśmy po prostu nie dostrzec. Po co więc marnować czas na jego poszukiwanie?

- Zresztą popatrzmy, z czego jesteśmy zbudowani - z wodoru (H), węgla (C), tlenu (O) i azotu (N) - tłumaczył dalej prof. Wolszczan. - To pierwiastki najbardziej podstawowe we Wszechświecie. Przyroda wzięła je sobie i zlepiła z nich życie.

Każdą kobietę i każdego mężczyznę można by więc żartobliwie nazwać panią i panem HCON.

No dobrze, ale jak teraz wyjść poza przesłanki, że w miejscu rozkopanym przez nieruchome kółko Spirita kiedyś mogło istnieć życie, i znaleźć na to twarde dowody?

Ludzie z NASA na pewno powinni być ostrożni z ferowaniem jakichkolwiek życiowych wyroków. Już raz się pomylili. W połowie lat 90. ogłosili, że w meteorycie, który wylądował na Ziemi, znaleźli marsjańskie bakterie. Wybuchła ogromna sensacja, głos zabrał nawet prezydent USA Bill Clinton. Potem okazało się, że te bakterie były swojskie, nasze i "wgryzły się" w meteoryt już na naszej planecie.

- Krzemionka świetnie konserwuje ślady życia. Jeśli tam kiedyś było, to znajdziemy na to dowody - mówi spokojnie Steve Squyres. Teraz więc do roboty muszą się wziąć astrobiolodzy. Muszą zbadać marsjańską krzemionkę i poszukać w niej np. skamieniałych bakterii.

Spirit nie ma odpowiednich narzędzi, by przeprowadzić takie badania. Nadzieja jednak w przyszłych misjach, które NASA wysyła na Marsa co dwa lata - kiedy tylko "otwiera się" najkrótsze połączenie pomiędzy naszymi planetami. Jesienią 2009 r. na Czerwoną Planetę poleci kolejny łazik. Na pokładzie będzie miał laboratorium badawcze, które pobierze próbki marsjańskiego gruntu i poszuka w nich śladów życia - dzisiejszego lub tego sprzed setek tysięcy lat.

Jeśli je znajdzie, będzie to na pewno odkrycie wszech czasów. I kolejny dowód na to, że życiem rządzi przypadek. Albo i nie.

AUTOR: Tomasz Ulanowski

Źródło: Gazeta Wyborcza